Een van onze laatste berichten vanuit Singapore.

Hallo allemaal,
Dit zal een van de laatste berichten van onze kant vanuit Singapore zijn.
Het zit er al weer bijna op. Het project waar Johan nu mee bezig is, gaat aardig voorspoedig. De containers zijn uiteindelijk door de douane gekomen, met twee  a drie dagen vertraging. Johan wilde graag dus een paar dagen langer blijven. Onze tickets waren geboekt op 15 december en wilden we dan omzetten naar 19 december. Echter er waren geen tickets meer te krijgen op deze en rond deze datum. Iedereen wil natuurlijk waarschijnlijk met de kerstdagen en jaarwisseling naar hun familie en vrienden. Dus we houden de tickets van 15 december aan, wat betekent dat we komende zondag al weer in Nederland hopen te zijn. Het was wel even schakelen. Johan zijn planning dus krap en veel aan het werk en ik druk met inpakken en de kinderen. Nu duidelijk is dat we zaterdag vertrekken, kijken we er ook wel naar uit. Jesse lijkt het allemaal niet zo uit te maken, maar Lena kijkt er in ieder geval erg naar uit. Het meest van ons allemaal, denk ik. Alleen het vliegen wil ze niet. Dat duurt te lang. Dus af en toe moet ze ineens huilen, want ze wil niet terug naar Nederland. 'Ja, maar ik wil wel in Nederland zijn, maar niet weer zo lang vliegen.' Dan beloof ik haar dat dit echt de laatste keer is dat we zo lang vliegen.
Ondertussen is Sinterklaas ook weer bij ons geweest. Op 5 december hadden Isabel en Adrian een feest georganiseerd voor vrienden hier in de condo. Wij waren ook uitgenodigd en het was een leuke middag. De kinderen hebben lekker geknutseld en gesnoept. En toen kwam ook Sinterklaas. Beetje verwarring bij mijn kinderen omdat wij als enigste Nederlanders toch echt zagen dat het de Kerstman was en niet de Sinterklaas. Dus waar bleef nou toch Sinterklaas en wat doet die Kerstman hier? Nou, het feit dat ze van hem een cadeautje kregen en ze even later bij ons thuis een zak cadeautjes in de lift vonden wat naar ons zeggen wel van Sinterklaas was, bleven de vragen uit. En wat genoten ze van de cadeaus en wat een verbazing van Lena dat Sinterklaas in de goede winkels de goede cadeaus heeft gekocht! Het was in ieder geval een gezellige dag!
Ik ga weer even wat inpakken. De kinderen zijn naar school, dus kan ik even goed door gaan. Wan, onze helper helpt ons ook fijn mee, dat scheelt wel. Sowieso zijn we erg blij met haar (geweest). Ze is erg leuk met de kinderen en pakt lekker aan. Ook dit blijf ik een bijzonder iets vinden, een helper hebben. Het is hier eigenlijk een ongeschreven regel dat je een helper/maid hebt als je hier woont als expat. En dan een fulltime. Die dus bij je inwoont en in dat kleine hokje van 2 bij 1 slaapt. Ik heb hier geloof ik al eerder eens over geschreven. Ze verdienen ongeveer 500/600 dollar per maand (de rest is voor het bureau, verzekeringen, e.d., waarmee je op ongeveer 1000/1100 dollar per maand uitkomt voor de werkgever). Dit is niet veel omgerekend in euro's en het feit dat ze fulltime bij je werken. Op zondag zijn ze vrij. Maar ook dat is soms niet zo als ze een slechte werkgever treffen. Je hoort verhalen dat een helper het zwaar kan hebben bij de werkgever en hard/veel moeten werken en soms ook mishandeld wordt. Andersom kan het ook gebeuren dat de werkgever of zijn/haar kind mishandelt wordt uit wraak. Deze week is er ook een helper uit Indonesië hier in de gevangenis beland omdat ze een baby omgebracht heeft uit wraak voor haar werkgever. Heel bizar. De helpers werken het liefst voor expats, omdat deze het fijnst zijn om voor te werken. Bij de locals en voornamelijk de Chinezen moet je hard werken en zijn ze niet zo aardig voor de helpers. Meestal kunnen ze niet weg bij hun werkgever, omdat ze dan moeten betalen. De kosten om vanuit hun land, (waar ze geen werk hebben en daarom hier naar toe komen) naar Singapore te komen, betaald de agent/bureau en dit moeten ze dan terugbetalen, wat ze niet hebben. De meeste helpers komen uit de Filipijnen, Indonesië en omliggende landen. Vaak hebben ze thuis ook een gezin, waar ze een keer in het jaar op kosten van de baas, wat een ongeschreven regel is dat hij/zij dit betaald, naar toe gaan. De opa's en oma's zorgen verder voor hun kinderen. De helpers uit Singapore zijn schijnbaar het beste te vertrouwen omdat zij 'bang' zijn voor de strenge regels en overheid. Ze zijn zich er goed van bewust wat ze wel en niet kunnen doen en wat anders. De locals zijn dan ook parttime helpers omdat ze thuis ook een gezin hebben en daar voor zorgen. Deze zijn dan wel weer duurder en zo blijven fulltime helpers toch het meest geliefd om te hebben.
Nu ga ik echt verder. Tot snel!