We gaan op reis!

Lieve mensen,
Op een alledaagse dag in mei belt Johan mij met een alledaags telefoontje met een niet alledaagse vraag. Of ik het zie zitten met hem en de kinderen een paar maanden in Singapore te gaan leven/wonen. Euhm, nou, wat moet deze control freak die niet graag weg gaat van al het vertrouwde, familie, vrienden, etc. hier nu mee? Ik ga er even over nadenken. Nadenken gaat bij mij gepaard met heel lang twijfelen en eigenlijk geen beslissing kunnen/durven nemen. De beslissing wordt uiteindelijk gemaakt doordat ik niet echt redenen aan kan geven om het niet te doen. Er wordt namelijk  hard mee gewerkt op mijn werk door vervanging te regelen en mijn verlof is een feit. De kinderen gaan nog niet naar school. Lena begint in december pas. Als ik dit niet doe, dan zal ik met de kinderen veel alleen zijn de komende maanden. Ook niet echt gezellig. Johan heeft al vaker gezegd zoiets eens een keer te willen doen en toen heb ik altijd stoer geroepen: 'Dan moet  je daar mee komen voordat Lena naar school gaat.'. Dit doet hij dus netjes. Kortom, ik voel weinig gegronde redenen om hier nee op te zeggen. Maar ik vind het heel spannend en sta nog niet te springen bij de voordeur met de koffers in mijn handen. Johan heeft er zin in, maar vindt het spannend en hoopt dat wij het ook leuk gaan hebben daar. Hij vindt het fijn straks iedere dag bij elkaar te zijn en deze uitdaging met elkaar te mogen ervaren. Niet telkens heen en weer te moeten reizen en dat de focus alleen op het werk in Singapore ligt. Johan gaat daar machines (voor de betonstaalindustrie) in bedrijf nemen wat eind oktober klaar moet zijn. Verder zal hij ook bij andere bedrijven in de buurt aanspreekpunt zijn, mochten er vragen en/of problemen zijn.
Twee weken na het  telefoontje van Johan is onze reis naar Singapore een feit!
Dan vertellen we het Lena en Jesse. Jesse krijgt hier op het moment naar ons idee niet veel bewust van mee. Lena daarentegen luistert goed naar het nieuws wat we haar vertellen en uitleggen. Dat we voor een keertje met papa mee gaan naar Singapore. Daar heel lang  in een huis gaan wonen. Leuke dingen gaan doen en met andere kinderen gaan spelen. ‘O, maar ik ga niet met kinderen met een donker hoofd en donkere haren spelen!’  en Lena gaat weer verder met waar ze mee bezig was. Dus. Er ligt hier al een taak voor ons. Als we de volgende dag vragen of ze het leuk vindt om naar Singapore te gaan antwoord ze hier op: ‘Ja hoor en ik ga wel met kinderen met een donker hoofd en donkere haren spelen hoor.’. Nou, gelukkig maar hoor.
En in de loop van de maand weet ze iedereen heel goed en enthousiast te vertellen dat papa nu in Singapore is. Dat als hij terug komt, wij met hem mee gaan voor heel lang. En dat we dan terug komen voor de bruiloft van Mirjam en dan weer heel lang naar Singapore gaan. En als we weer terug zijn, dan gaat ze trakteren op de peuterspeelzaal en wordt ze vier en gaat ze naar de basisschool.
Hopelijk blijft ze zo enthousiast en gaat ze haar familie, vriendjes en vriendinnetjes niet missen.
Johan is nu net terug van drie weken Singapore. Hij is daar, buiten het werk om, met zijn baas druk bezig geweest om een geschikt onderkomen voor ons te zoeken. Dit lijken ze gevonden te hebben. Van de twaalf appartementen die zijn baas bekeken heeft, is er een selectie van 3 appartementen gemaakt, die ze vervolgens samen bekeken hebben. Het gaat om een appartement in een condominium (appartementencomplex met faciliteiten zoals een zwembad) wat al snel betekent dat je op een verdieping komt te zitten. Hier werd ik echter niet zo blij van en gelukkig zat er een bij op de begane grond. Dus de keus was eigenlijk snel gemaakt. Op de foto’s kun je een beetje een eerste indruk krijgen.
Thuis ben ik druk bezig geweest de dagen leuk door te brengen samen met de kinderen, met mijn werk en het afronden hiervan, met familie en vrienden afspreken om ze nog even te zien/spreken en het regelen van allerlei dingen voor het vertrek en verblijf. Best druk en af en toe moeilijk omdat het mij af en toe wel aanvloog allemaal. Maar door de mensen om mij heen is het allemaal goed gekomen. De hulp, de gezelligheid, luisterend oor, ik weet weer even wat ik allemaal heb. Bedankt!
Nu gaan we deze laatste week voor vertrek  alles inpakken. De koffers die mee mogen in het vliegtuig en nog twee kisten die we kunnen vullen en mee gaan met het vliegtuig.
Maandag 1 juli 21.00 uur vliegen we!
Wordt vervolgd.