We gaan weer de goede kant op.
23 juli 2013 - Singapore, Singapore
Daar lijkt het in ieder geval op en hopen we op.
Johan is uiteindelijk niet donderdag, maar vrijdag ontslagen uit het ziekenhuis. Donderdag waren de waarden nog niet genoeg naar het zin gestegen, dus toch nog maar een nachtje voor de zekerheid. En vrijdag mocht hij dan naar huis. Dus 's middags weer bij elkaar! 's Avonds wat met elkaar wezen eten en toen maar op tijd naar bed. Alhoewel. Voordat alles stil is in de kamer. Dat is toch wel minder fijn hoor! En ik ben benieuwd hoe dit straks gaat als ze weer ieder in hun eigen bedje in hun eigen kamer moeten slapen.
Zaterdag zijn we naar Sentosa Island, Siloso Beach geweest. We hebben daar rustig aan gedaan. Johan voornamelijk onder een palmboom gelegen en geslapen. Lena, Jesse en ik hebben in het zand gespeeld, gezwommen, gewandeld, boten gekeken, ijsje gegeten en uiteraard nog in een speeltuintje gespeeld. Hierna gegeten en toen was het al vrij snel stil in de kamer met het slapen gaan.
Zondag zijn we naar Gardens by the Bay geweest. We hebben daar rond gewandeld en in een van de supertrees geweest. Johan heeft aan dit laatste niet mee gedaan. Met Lena en Jesse naar de top gegaan met de lift. Daar wat gedronken, gekeken en toen terug naar beneden gelopen.
Johan met Jesse voor het middagslaapje terug gegaan en Lena en ik nog een tijdje rond gebanjerd.
Maandag moest Johan weer bloed prikken en naar de arts in het ziekenhuis. De waarden waren weer helemaal goed gelukkig! Johan heeft nog wel snel last van hoofdpijn en moeheid. Dit gaat hopelijk ook snel weer over. Verder gaf de arts aan dat zijn lever niet helemaal in orde is. Dit kan door de dengue komen. Hij wil daarom dat Johan donderdag weer bloed laat prikken en bij hem op controle komt. Johan is dinsdag, vandaag dus, voor het eerst weer even een ochtend op zijn werk geweest. Dit vond hij wel weer leuk, alleen baalt hij er van dat hij er nog niet is. Dit is wel goed te merken. Niet alleen aan zijn humeur maar ook aan het feit dat hij niet zo hard loopt voor zijn werk als dat hij anders doet. En dat zegt wel wat. En ja, dan zie je dat dit ook weer niet alles is. Aangezien ik zat keren denk, het kan wel eens minder. En nu dit het geval is, zie ik liever toch een blije gezonde Johan die weer druk aan het werk is.
Verder vermaken wij ons verder een beetje met zwemmen, eten en slapen.
En een soort wachten op de dag dat we in ons nieuwe appartement kunnen. Daar kijken we wel naar uit. Een 'normale' woonplek met een 'normaal' ritme. Dit zal ongeveer van of net na het komende weekend zijn. Dus hier nog even knus met elkaar op een kamer leven en het personeel hier nog even om Lena en Jesse laten dartelen. Ze krijgen echt geen genoeg van ze. Lena en Jesse lijken hier niet altijd raad mee te weten. Maar dit kan ik mij wel voorstellen, want ik weet soms ook niet wat ik er van moet denken, haha! Jesse krijgt nu ook iedere morgen bij zijn ontbijt speciaal chocoladepasta gebracht. Ze hebben ontdekt dat Jesse dit erg lekker vindt en dit is nog wel eens op bij het buffet.
Vandaag weer naar de Hollandse Club geweest. Kinderen weer lekker gespeeld en ik weer gezellig gekletst. Het is vooral nu toch ook wel fijn om mijn verhaal ook in het Nederlands even kwijt te kunnen. Aangezien er twee andere Nederlanders bij zitten die wekelijks komen. En dan weet je ook steeds meer van elkaar wat het ook gemakkelijker maakt. De ene is de Nederlandse man waar ik in een ander verhaal al eens over geschreven heb en de andere is een vrouw waar ik de vorige keren niet van wist dat ze Nederlandse is, omdat ze Engels sprak/spreekt.
Al enkele telefoonnummers gekregen voor eventueel verder contact, maar ik merk dat ik hier (nog) geen behoefte aan heb, daar ik mij nu pas realiseer dat ik de gegevens braaf aanneem en verder niets aan gegevens van mij achter laat. En ook de namen onthoud ik nog maar slecht. Maar ik bewaar de gegevens netjes, je weet nooit. Nu gewoon nog andere dingen aan mijn hoofd.
Vanmiddag ook een leuk gesprek met een Singaporese vrouw gehad bij het zwembad en haar twee jongens hebben leuk met Lena en Jesse gespeeld. Grappig is dat Lena dan heel enthousiast was naar hen, maar dat ze door de taal weinig respons kreeg. Dit begreep ze niet helemaal. Ik het haar uitgelegd en toen moest ik vervolgens voor tolk spelen. Ik moest even vragen hoe ze heetten, hoe oud ze waren, etc.. Ze kregen nog een chocolade donut van hen, die met smaak werd opgegeten en toen was het feest helemaal compleet.
Deze kleine contacten en de belevenissen maken het allemaal dat het nog best leuk is hier, ondanks het ziek zijn van Johan en het opnieuw verhuizen.
Verder iedereen bedankt voor de sms'jes, whatsapp'jes, mailtjes, post en reacties op dit blog. ECHT HEEL FIJN!!! Ook al is er letterlijk een grote afstand, het voelt toch best heel erg dichtbij!
Fijn dat jullie redelijk snel kunnen verhuizen, succes daarmee!
Blij te lezen en te horen dat Johan weer opkrabbelt en dat jullie het vooruitzicht hebben om beter onder dak te komen binnenkort.
Hier zitten we te puffen in een soort hittegolfje waar het end nog niet van in zicht is. Best lekker eigenlijk wel.
Jammer dat er bij gewerkt moet worden.
Maar ja, het zijn luxe problemen.
Het ga jullie goed en tot de volgende keer.
Groetjes uit het zonnige Nederland!
Fijn dat het beter gaat met Johan, hopelijk is hij snel weer de oude.
Leuke foto's!!! Wij zijn net een midweek met G's fam naar Drenthe geweest, was er leuk, alleen had Jelte constant heimwee en wilde maar naar huis. Wij blij dat we niet in Frankrijk zaten! Succes met alles en goed te horen dat jullie het ondanks de tegenslagen toch naar jullie zin hebben en positief blijven. xx
Tja, wanneer ik via jullie geen info krijg dit maar via een ander regelen ;-)
Petra V. heeft de gegevens van deze reisblog gestuurd dus nu kan ik ook meegenieten.
Tjonge Bea, je krijgt het wel gelijk voor je kiezen ( Johan ook natuurlijk...!)
Zul je net zien: jij maakt je van te voren overal druk over, iedereen zegt: joh, gaat vast helemaal goed komen, en wat gebeurt er.....dat wat jij al dacht.
Maar...het is goed te lezen dat het je allemaal wel lukt (of is dat de buitenkant?)
Wanneer ik de foto's zie, ziet het er allemaal heel mooi uit. Fijn dat je via de Hollandse club contacten hebt en ook in het Nederlands kunt praten. Voel je je ws. toch wat minder "alleen".
Ook fijn om te horen dat het met Lena en Jesse zo goed gaat. Kinderen zijn toch best wel flexibel.
Hopelijk knapt Johan weer snel helemaal op zodat jullie het weer echt "samen" kunnen doen.
Bea, een hartelijke groet uit Benschop.
Doe ook Johan de groeten en wens hem beterschap en heel veel succes met zijn werk.
Ik kijk uit naar jullie volgende reisverhaal!!
Liefs, Marieke
Wat zijn kleine kinderen toch flexibel en Jesse is precies Johan, zo op de foto's.
Groetjiezzzzzzzzzzzzzz van Piet en Truus ;-) ;-)
Er was wat fout gegaan met mijn aanmelding om berichten te ontvangen via de mail... Maar nu hoor ik dat t toch gelukt is.
Heb dus nu alle reis verhalen in 1 keer gelezen! jeetje wat een avontuur zeg, Johan ziek en verhuizen en de zorg om je kinderen dat die niet gestoken worden door die enge mug.
Leuk die foto's van de kinderen! Leuk he dat kinderen weinig tot niets van de zorgen van jullie mee krijgen en alles als één groot vakantie feest zien... Nou gelukkig maar...
Mis je wel op het werk hoor... Lekker kletsen en lachen om de raarste dingen zit er nu even niet meer in!
Nou het gaat je goed! Ik denk aan jullie/je.
Hoop de verhalen nu wat meer te kunnen volgen uo to date!
Succes met alles, JE KUNT HET!
Groetjes uit Holland, Marloes
Zonnige groet vanuit Oudewater