Terugblik.

Zo, eindelijk weer eens een verhaal van mijn kant.
Het is nu leuk ‘druk’ geworden na een wat mindere/hectische tijd. We voelen ons eigenlijk best thuis in ons nieuwe appartement. Geen hor te vinden en we worden minimaal geprikt, terwijl in ons vorige appartement de ramen gebarricadeerd waren met horren en de muggen zich ook erg thuis voelden bij ons. Heel verschil en apart hoe snel je de angst voor de mug en dengue achter je laat. Wel fijn natuurlijk. Dus het voelt voor ons als een apart hoofdstuk. Tussen deze twee hoofdstukken in, de eerste dagen dat we hier zaten, heb ik wel mijn eerste heimwee moment gehad. Kwam voor mij een beetje onverwachts, maar waarschijnlijk door de overgang. De eerste weken is er veel op ons afgekomen en hebben we druk ons best gedaan er zo goed mogelijk mee om te gaan en dan zit je opeens in een nieuw appartement, heb je rust en lijkt alles een beetje te landen. En ja, dan heeft Bea weer rustig de tijd om eens uitgebreid na te gaan denken over alles. Gelukkig is dit weer over.
Verder begonnen de kinderen ook wat ontwenningsverschijnselen te vertonen en doen ze dit nog een beetje. Wij denken dat het komt door alles wat hen overkomt of gewoon zo’n fase waar ieder kind wel eens mee te maken heeft? Maakt ook niet uit. Ze doen het over het algemeen nog steeds erg goed en zijn trots op ze. Alleen is het nu soms vermoeiend en wat minder gezellig. Dus maar even wat acties hier op gezet. Meer structuur(zover ons dat lukt haha), daar het o.a. toch snel laat wordt ’s avonds. Consequenter worden, daar we dit een tijdje wat hebben gelaten omdat we dachten dat ze wel genoeg meemaakten. En ze naar de PlayDays gebracht vanaf afgelopen woensdag. Afgelopen vrijdag zijn ze ook geweest en vanmorgen zijn ze er ook weer. Dit draagt ook vast bij aan wat meer ritme, andere kinderen en lekker spelen. Het is van 09.00-12.00 uur. We zijn benieuwd. Lena was goed gegaan afgelopen woensdag, wel erg stil. Jesse had het er moeilijker mee. Toen ik terug kwam lag hij op de grond na te snikken en slapen, tussen de zittende kinderen die naar het verhaal van de juf aan het luisteren waren. Was eigenlijk wel een kodak momentje. Maar ik vind het ook wel sneu. Vrijdag ging het iets beter. Vanmorgen weer wat minder. Het speelgoed trekt erg zijn aandacht, maar het verdriet heeft tot nu toe toch nog de overhand als ik weg ga. Voor mij weer een nieuwe ervaring, daar ik dit thuis niet van hen gewend ben. Ik kan nu meepraten met de moeders en vaders niet te vergeten natuurlijk die het zo moeilijk vinden hun kinderen huilend achter te moeten laten. We gaan het zien. Het is geen moeten, dus als het niet gaat dan houdt het gewoon op.
Nu heeft hij er denk ik ook moeite mee dat hij alleen is en niet bij Lena zit. Nu mocht hij vanmorgen bij Lena in de klas spelen en toen werd hij stukken rustiger.
Lena daarentegen liep afgelopen vrijdag alleen naar haar groep toe, toen ik nog bij Jesse was en vroeg of zij vast naar haar groep wilde gaan. Toen ik later bij haar kwam zat ze al te knutselen aan tafel. Nog wel lekker veilig naast de juf en heel stil. En vanmorgen was ze ook gelijk gaan zitten en gaan kleien.
Ik loop nog een beetje achter met de dingen die we in de tussen tijd gedaan hebben. Ik ga dit toch nog even opschrijven en foto’s van plaatsen. Al is het maar voor onszelf.
In de week dat we nog in het hotel verbleven, zijn de kinderen en ik nog een keer naar de Botanic Gardens geweest. Hier heb ik al over geschreven en foto's van geplaatst op het vorige blog.
De dagen hierna hebben de kinderen dus wat zitten kwakkelen met koorts en vlekjes/uitslag. Dus rustig aan gedaan en in en om het hotel gebleven. Dit viel ook in het weekend. Frans (collega van Johan) was er ook nog, dus ik heb met hem vrijdagavond bij Clarke Quay wat gedronken. Lees ‘wat’, want een biertje kost 18 SGD (Singapore dollar, alle bedragen x 0.6). Drinkt toch minder lekker en snel. Het is daar toch ook weer bijzonder om te zien dat ze een openlucht uitgaansplek met een grote airco hebben. Verder een erg mooie en gezellige uitgaansplek.
De volgende dag ben ik met Frans naar het National Museum of Singapore geweest. Voor de kunstliefhebbers onder ons: te zien was een kunstcollectie van de Prins van Liechtenstein en werken van belangrijke Vlaamse kunstenaars zoals Rubens en Antoon van Dyck. Hier een tijd rondgestruind en hierna nog door het nabij gelegen Fort Canning Park gelopen.
’s Avonds is Johan met Frans vuurwerk wezen kijken bij Marina Bay. Dit was ter voorbereiding van de National Day 9 augustus a.s..
Zondag ben ik met Frans naar Chinatown geweest. Apart om midden tussen de enorme flatgebouwen van Singapore een stukje China te treffen. We hebben wat door de straten gestruind, wat tempels bezocht en ik heb nog driftig geoefend met stokjes te eten. Dit gaat steeds beter. Toen werd ik ziek en hebben we de dagen er na rustig aan gedaan, buiten het verhuizen om.
In het volgende verhaal begin ik met ons nieuwe hoofdstuk: ons nieuwe appartement en de belevenissen vanaf dan.